Gereden ritten
door Luuk - 16 september 2013
Op deze bladzijde staan de ritten die de afgelopen tijd gereden zijn. Informatie over alle andere ritten staat op de bladzijde 'Routes'.
- Schotland 2016
- Normandië 2016
- Japan 2015
- Dolomieten 2015
- Thüringen 2015
- Texas 2014
Schotland 2016
door Luuk - 28 mei 2016
In mei 2016 werd deze rondrit door Schotland gereden. De vertrekdatum had ik afhankelijk gesteld van het weer; bij mooi weer meteen vertrekken. En zo geschiedde: op zondag was de weersverwachting goed, dus op maandag vertrokken.
De overtocht van IJmuiden naar Newcastle v.v. was snel geboekt via de website van DFDS Seaways (http://www.dfdsseaways.nl/).
De routes had ik al in de afgelopen winter uitgezet en ook de hotels waren uitgezocht, maar nog niet besproken vanwege de onbekende vertrekdatum.
De hotels heb ik daarom snel kunnen boeken via www.booking.com. Niet alle hotels, die door mij waren uitgezocht, bleken beschikbaar te zijn. Alternatieven waren echter wel snel te vinden.
Na aankomst in Newcastle kon rond 09:30 uur de tocht naar Perth worden gestart. Voor de eerste dag had ik twee routes uitgezet: een lange en een korte route. Ik heb gekozen voor de lange route (289 km) en deze was schitterend.
Prachtige landschappen, prima wegen en geen verkeersdrempels. Je kan ongestoord rijden en dat is een feestje, vergeleken met vele delen van Europa. Ook de snelheidsborden zijn tot een minimum beperkt en een bocht moet je zelf maar inschatten en je snelheid aanpassen.
Aankomst in Perth was rond 16:00 uur (gewone toeristische rijstijl en absoluut niet hard gereden).
In Perth heb ik overnacht het Best Western Hotel, omdat in het centrum van Perth geen hotel met parkeer-ruimte te vinden was. Op de stoep parkeren is in Schotland overigens niet toegestaan, dus een hotel metparkeerruimte is een “must”.
Een prima hotel voor een nacht, met eigen restaurant/ lounge met goed bier. Schone kamer met prima bed. In de buurt van het hotel is verder niet veel te beleven en het ligt net buiten het centrum.
Op de tweede dag ben ik van Perth naar Beauly gereden, een rit van 304 km. Weer een prachtige weg, door een bijna verlaten landschap met indrukwekkende vergezichten. Het laatste deel van de route liep langs het beroemde Loch
Ness, maar helaas was het monster niet wakker en dus in geen velde of wegen te bekennen. Wederom rond 16:00 uur in de B&B aangekomen.
In Beauly heb ik overnacht in het Chrialdon House. Echt een ongeloof-lijk schitterende Bed & Breakfast in het centrum van Beauly, met enkele restaurants/ pubs. Prachtige schone kamer, die ingericht leek te zijn door een professionele interieur ontwer-per. Het bleek echter dat de eigena-resse over deze kwaliteiten beschik-te. Geweldig! De kamer was super schoon en netjes, met een uitste-kend bed, lekker stil en een heerlijk ontbijt. En prima WiFi.
Op de derde dag ben in richting de noordkust gereden. Deze rit naar het noorden wordt gekenmerkt door oneindige landschappen en eenbaansweggetjes. Onwerkelijk mooi! Dan langs de noord- en westkust naar het zuiden in de richting van Ullapool.
Het landschap blijft ongelooflijk mooi en ook het uitzicht over de oceaan en de rotsachtige kustlijn is constant aanwezig.
Deze noordelijke rit wordt door vele motorrijders overgeslagen, maar ik vond dit een van de mooiste ritten. De lengte van 333 km is prima te doen, vanwege de snelle wegen. De aankomst bij het hotel is wederom 16:00 uur.
In Ullapool overnacht in het Caledonian Hotel - a Bespoke hotel.
Het bleek een uiterst matig hotel, maar wel in het centrum van Ullapool. Dit hotel heeft duidelijk betere tijden gekend, maar het bed was goed. De Wifi was niet bruikbaar en niet beschikbaar op de kamer. De restaurants en pubs van Ullapool zijn vlakbij.
Op de vierde dag ben ik van Ullapool naar Kyleakin gereden. Deze tocht was wederom schitterend: over een prachtige onbekende pas (stijgingspercentage rond 25%) en bijna niemand te bekennen. Ook de meest populaire Applecross road werd bereden en na Applecross ging de weg over in een heuse bergpas. Wel wat drukker, maar kan het nog mooier worden? Deze rit is overigens minder geschikt is voor de beginnende motorrijder, omdat de wegen erg smal en stijl zijn en het “valse” plat is ruimschoots aanwezig.
In Kyleakin heb ik twee nachten overnacht in het Kings Arms Hotel - a Bespoke hotel
Een redelijk hotel, maar wel in het centrum van Kyleakin. Ook dit hotel is deels gerenoveerd met verf en siliconenkit. Dit hotel heeft duidelijk betere tijden gekend, maar het lijkt erop dat er aan verbetering wordt gewerkt. Het hotelpersoneel heeft een sterk Oost-Europees accent en zo af en toe waan je je in een oud Russisch hotel, ten tijde van het communisme.
Het bed was overigens goed, maar de kamerprijs vond ik exorbitant. De Wifi deed bijna niets en was niet beschikbaar in de kamer.
Overigens waren alle hotels en B&B’s in de buurt volgeboekt en reserveren was dus echt noodzakelijk. Restaurants en pubs zijn vlakbij.
Op de vijfde dag heb ik een rondrit over Skye Island gedaan. Prachtig landschap en uitdagende wegen. Wat heeft Schotland toch veel verschillende landschappen. Een inwoner van Skye Island vertelde me dat ik de pas richting Quiraing beter niet kon nemen, vanwege de steile weg die ook nog haarspeldbochten heeft. Na zo’n opmerking ga natuurlijk juist deze pas rijden en het bleek dus een echte aanrader te zijn. Om de originele route op te pakken heb ik via dezelfde pas weer terug gereden. Ook een uitstapje naar het strand bleek prachtig en is dus nu ook in de route opgenomen. Skye Island is dus absoluut de moeite waard.
Op de zesde dag stond de rit van Kyleakin naar Oban op het programma, een rit van 200 km. Hierin was een boottocht opgenomen met een grote ferryboot van Skye Island naar Mallaig. Deze ferry staat te boek als niet erg druk, maar de eerste ferry bleek al vol te zijn en mijn motor paste daar dus niet meer op. Op de boot twee uur later was waarschijnlijk wel plaats. Dat kon allemaal wel eens heel lang gaan duren en op de Zumo navigatie heb ik een nieuwe route gemaakt zonder ferry. Het bleek twee uur te duren om via land naar Mallaig te rijden en dat was gelijk aan de minimale tijd die ik op Skye Island moest wachten voor de volgende ferry.
Deze extra rit bleek schitterend te zijn en eigenlijk veel beter dan de ferryboot. Bij Mallaig heb ik de originele route weer opgepakt.
De andere geplande veerboot, van Corran naar Ardgour, was probleemloos en ging elk kwartier. De wegen zijn behoorlijk snel en ondanks de afstand van 316 km, is 16:00 uur in het hotel prima mogelijk.
In Oban heb ik overnacht in The Royal Hotel. Het hotel is van de categorie “vergane glorie”, maar de kamer bleek, behalve een gedateerde inrichting, te beschikken over een heerlijk bed en een krachtige douche.
De lounge was erg gezellig en de sofa’s zaten heerlijk, na al het rechtop zitten in alle andere hotels. Ookkwam een OAD-bus met wandelaars voorrijden en deze hadden de lounge ook al snel gevonden. Werd het nog gezellig ook. Geen top hotel, maar toch niet slecht.
Op de zevende dag ging de route van Oban naar Irvine. Al weer een prachtige rit, met twee veerboten als onderbreking. De eerste Ruimte voor trigger knopinfo.veerboot ging van Tarbert naar Portavadie en deze boot gaat een keer per uur naar een schiereiland. Deze veerboot was redelijk op leeftijd en zag er nostalgisch uit. Prachtig en het zou zo uit een film kunnen komen.
Het prachtige schiereiland bleek overigens over geen enkele bezine-pomp te beschikken en de benzine-pompen die in de Zumo navigatie waren opgenomen bestonden helemaal niet. Uiteindelijk kon pas na de veerboot van Dunoon naar Gourock weer worden getankt. De eerste twee bezinepompen in de Zumo navigatie ,na de ferry, bestonden overigens ook niet. Als er dan bij het tanken 17,8 liter in een tank van 18,2 liter gaat, dan is te begrijpen dat ik me een beetje zorgen begon te maken. Een andere motorrijder op de laatste veerboot had overigens hetzelfde probleem. De halve liter in mijn tank was nog goed geweest voor ca. 8 km. Overigens heb ik in Schotland altijd naar een bezinepomp gezocht als mijn tank nog half gevuld was, want bezinepompen zijn dun ge-zaaid in Schotland. Dat mocht dus deze keer niet baten.
In Oban heb ik overnacht in Hallmark Hotel Irvine, niet ver van Prestwick airport
Dit hotel is modern, met een uitstekende kamer en heerlijk groot bed. Eindelijk weer eens een hotel dat van alle gemakken is voorzien en dat begon ik in de oude Schotse hotels wat te missen. Het restaurant en de bar waren weer prima.
Op de achtste dag stond de terugweg naar Newcastle gepland.
Eerst landelijk naar Lockerbie over schitterende wegen en de landschappen blijven nog steeds verbazen. In Lockerbie heb ik nog het Dryfesdale Lodge vistor centre bezocht, waar een gedenkteken staat ter nagedachtenis aan de terroristische vliegramp met een PanAm B747 in 1988. Voor velen niet interessant, maar als piloot wil dit toch bezoeken. Evengoed indrukwekkend, ondanks dat het lang geleden is.
Daarna via de A69 naar Newcastle. Ondanks de beperkte snelheid op de tweebaans A69 (vrachtwagen snelheid) was ik redelijk (te) vroeg bij de ferry. Na het vastbinden van de motorfiets, kon de hut worden opgezocht en kon het motorpak eindelijk weer uit.
Het was een fantastische reis en de uitgezette route bleek schitterend. Het weer was ook prachtig: zonnig en geen regen! De weersverwachting klopte deze keer dus prima. De eerste dagen lagen de temperaturen boven de twintig graden, maar al gauw kwam het kwik niet meer boven de 13 graden. Maar nog wel nog steeds zonnig.
Op de ferry van IJmuiden naar Newcastle v.v. moet je je eigen motor vastzetten met de aanwezige spanbanden (op de zijstandaard en in de eerste versnelling laten staan). De andere motorrijders helpen je graag even als je niet weet wat je moet doen.
De hotels waren vlak voor de reis via booking.com gereserveerd. Dit bleek toch vaak een noodzakelijkheid en op goed geluk een hotel zoeken is vaak niet mogelijk. In Perth, Beauly, Ullapool, Kyleakin en Oban zou dat problemen hebben opgeleverd en vermoedelijk zou een lange zoektocht nodig zijn geweest. Mei is een populaire maand voor motorrijders, maar ook voor rondtrekkende bussen met groepen toeristen. Ook sta je versteld van de hoeveelheid “campers” en dat schijnt in de zomer nog veel erger te zijn. In de zomer zijn de muggen ook een probleem en daar heb je in mei gelukkig nog geen last van.
De foto's staan in een album.
Normandië
door Luuk - 22 maart 2016
Normandië is in voorjaar en zomer druk bezocht door toeristen uit alle windstreken. Het vroege voorjaar of late najaar is dan ook de beste keuze voor deze rit.
Begin maart ging het weer de goede kant op: droog, maar wel een beetje fris. Op maandag 14 maart vertrokken we voor een zesdaagse rit naar Normandië. Aangezien de deelnemers aan deze rit uit de meest uiteenlopende delen van Nederland kwamen, werd de Wouwse Tol Noord als ontmoetingsplaats gekozen. Rond 10 uur kwam iedereen aangereden.
Het plan was om zo snel mogelijk naar Calais te rijden en van daaruit toeristisch verder te rijden. In België werd de westelijke ring van Antwerpen genomen, via de tol tunnel. Daarna werd de E34 genomen om de files op de E17 bij Gent te ontwijken.
Ten zuiden van Calais werd bij Blanc Nez de toeristische weg zuidwaarts genomen. Het valt echt op dat het landschap langs de kust, ten zuiden van Calais, schitterend is.
Voor de eerste overnachting was gekozen voor Dieppe, waar we hotel Windsor hadden geboekt. De motoren konden op het hotelterrein voor het hotel worden geparkeerd. Een prima hotel in het centrum van Dieppe.
Na een goede nachtrust zijn we rond half tien weer op de motor gestapt voor de rit naar Courseulles-Sur-Mer. Wederom een prachtige rit, maar op het laatste stuk van de route wordt het duidelijk dat vele vroeger rustige kustplaatsen flink onder handen zijn genomen door projectontwikkelaars. Plaatsen als Deauville, Cabourg en Luc-sur-Mer zijn niet meer te herkennen en in de zomer moet het hier echt een gekkenhuis zijn.
Voor de liefhebber was het vandaag mogelijk om wat herinneringen aan de tweede wereldoorlog te bezoeken. Zo lagen de kanonnen van Merville en de Pegasus brug op onze route. Voor het veroveren van de Pegasus brug werden zweefvliegtuigen ingezet.
In Courseulles-Sur-Mer werd overnacht in het Hotel de Paris, een hotel aan Juno beach. De motoren konden voor de deur worden geparkeerd, maar helaas had het hotel geen lift en moest de bagage via de trap omhoog.
Na wederom een uitstekende nachtrust werd de route langs de kust genomen. Langs dit deel van kust begon aan het einde van de tweede wereldoorlog de bevrijding van Europa. Vele Duitse kanonnen, bunkers herinneren aan de zware verdediging. Aan de enorme begraafplaatsen is te zien dat de bevrijding van Normandië gepaard is gegaan met veel bloedverlies. Mooie route en historisch gezien toch wel interessant.
We hebben overigens niet alle bezienswaardigheden bezocht; daar is de dag toch te kort voor. De route loopt ook via het bekende plaatsje Sainte-Mère-Église, waar tijdens de bevrijding op 6 juni1944 een parachutist in de kerktoren bleef hangen. Er hangt nog steeds een parachute in de kerktoren.
Voor de overnachting hadden we origineel de plaats Saint-Vaast-la-Hougue in gedachte, maar aangezien veel hotels in het laagseizoen zijn gesloten moest uitgeweken worden naar Réville. Het geboekte Hotel Au Moyne de Saire in Réville bleek een uitstekende keuze: mooi hotel, goed restaurant en wederom een prima parkeerplaats voor onze motoren.
De volgende dag werd nog een laatste stuk in noordelijke richting gereden. Langs mooie kusten en overblijfselen van een groot bunkercomplex bij Néville-sur-Mer ging het richting Cherbourg. We zijn wel met een grote boog om Cherbourg heen gegaan, richting het noordwestelijke puntje van Normandië. De kust en het landschap zijn aan de westkust echt schitterend en hier werd een deel van de prachtige “route des Caps” richting het zuiden gevolgd. De overnachting was geboekt bij het Ibis hotel in Granville. Prima hotel aan de jachthaven en de motoren konden voor de deur staan.
Op vrijdag reden we vanuit Ganville weer in oostelijke richting door de binnenlanden van Normandië. De geplande route liep vanuit Granville via allerlei mooie wegen naar Dieppe. Dieppe is een stukje om, maar in de binnenlanden van Normandië zijn in deze tijd van het jaar nauwelijks hotels te vinden. De hotels die er zijn hebben vaak weinig kamers. De route was weer prima en vanwege de lengte van de rit waren wat snellere en bochtige wegen gekozen. Heerlijk! Tijdens deze rit kom je overigens weinig overblijfselen van tweede wereldoorlog tegen.
Vrijdag overnachtten we weer in Dieppe en dan is de overnachting voorzien in het hotel dat we op de heenweg ook al hebben aangedaan: Hotel Windsor.
Op zaterdag werd weer huiswaarts gereden. Het eerste deel toeristisch naar Duinkerken. Het deel door Noord-Frankrijk is leuk, maar ruim voor Duinkerken wordt het landschap wat vlak en daarom ook wat minder interessant. De wegen zijn in het laatste deel van Noord-Frankrijk wel snel en met de uitgezette route wordt de tolweg vermeden.
Vlak voor Duinkerken, vlak bij Saint-Omer komt de route langs La Coupole. Deze immense bunker werd in 1943-1944 gebouwd door de Duitsers en moest de lanceerbasis worden van V2-raketten tegen Londen. Dit museum hebben we niet bezocht, want we wilden huiswaarts. Na Duinkerken werd via de snelweg naar Antwerpen en Nederland gereden.
Deze dag waren we om 09:30 uur vertrokken en waren rond 16:30 uur weer thuis.
We konden terugkijken op een geweldig leuke trip. We hebben veel mooie wegen gereden en ook mooie en interessante dingen gezien. Het was elke dag droog en voornamelijk zonnig; de kou moest voor lief genomen worden en viel uiteindelijk wel mee.
Met deze groep van vier konden de hotels geboekt worden via booking.com. Als de groep groter is, dan zal elk hotel gebeld moeten. Op booking.com worden in deze omgeving in een hotel zel-den meer dan vier kamers aangeboden. Maart is wel een erg goede tijd om deze trip te rijden, want van enig toerisme is nog geen sprake en je hebt Normandië voor jezelf.
Uiteraard is ook een fotoalbum beschikbaar. Alle gegevens, hotelinfomatie en routebestanden zijn voor elke rit te vinden op de tab 'Routes'.
Deze rit is overigens ook nog uit te breiden met:
- een dag extra in Granville, voor het bezoeken van Mont St. Michel
- een terugweg via de route van Generaal Patton, i.p.v. route via Dieppe (opgenomen in route bestand)
Japan
door Luuk - 5 oktober 2015
Vorig jaar waren er al ideeën om te gaan motorrijden in Japan. Het is een land dat door velen is bezocht, maar door weinigen is ontdekt. Ik ben er twee keer op vakantie geweest en dan kan je alleen maar zeggen: "wat een schitterend land". Foto's van Japan zijn te vinden op mijn andere website: http://www.reisfotoboek.nl/japan/home.html
Voor velen is Japan één grote stad, maar dat is absoluut niet waar. In het binnenland, in de bergen, is Japan dun bevolkt. Schitterende wegen, goed asfalt en prachtige natuur. Keuze genoeg voor een motorvakantie. De eilanden Kyushu en Hokkaido zijn uiterst geschikt voor een motorreis, maar ook de gebieden ten westen/ noordwesten van Tokio lenen zich uitstekend voor een twee weekse motorrit.
Deze rit ging naar het gebied ten westen en noordwesten van Tokio. We bezoeken de regio's Tohoku, Chubu en Honsu. In dit gebied liggen bijvoorbeeld de Japanse Alpen, Mount Fuji en Bandai mountain.
De voorbereiding
In de afgelopen maanden is de rit voorbereid en dat was initieel best moeilijk. Het eerste probleem waar we tegenaan liepen, is het kaartmateriaal dat gebruikt kon worden in BaseCamp en de Zūmo's. Garmin blijkt geen kaartmateriaal van Japan te leveren voor de westerse Zūmo's. Uiteindelijk is het kaartmateriaal van OpenStreetMap gebruikt en daar was in de praktijk uitstekend mee te werken. Ideeën voor de routes zijn opgedaan op de website van de Gaijinriders, een Japanse motorclub. Vele kilometers van de route zijn echter zelf bedacht middels BaseCamp, GoogleEarth en landkaarten. Een tijdrovende klus, maar het eindresultaat mocht er wezen.
De routes werden gemaakt met OpenStreetMap kaarten versie 13 augustus 2015. Het installatieprogramma voor BaseCamp en het kaartenbestand voor de Zūmo kan gedownload worden op de website van OpenStreetMap. Het kaartenbestand voor de Zūmo kan, net zoals de routes, op een SD-card worden gezet. Het gebruikte routebestand is beschikbaar in GPX format en GDB format.
Ook niet onbelangrijk: de motorverhuur. In Japan zijn vele bedrijven die motoren verhuren, maar via de site van de Gaijinriders kwamen we terecht bij ApexMoto. Bij dit bedrijf hebben we twee Ducati's Multistrada 1100 en een BMW F800R gehuurd. De motorhuur was ca. €85 per motor per dag, inclusief alle verzekeringen en ongelimiteerd aantal kilometers.
Een bijkomend voordeel is, dat dit bedrijf gevestigd is in Yamanashi, ten westen van Tokio, vlak bij Mount Fuji.
Het startpunt ligt dan in het gebied waar gereden gaat worden, zodat je geen last hebt van het drukke verkeer in de steden. Ook bleek de eigenaar van deze motorwinkel/ motorverhuur, John Gavin, erg vriendelijk en behulpzaam. Een uitstekend verhuurbedrijf dus.
Het van te voren boeken van een hotelkamer is ook noodzakelijk. Vele hotels in de wat populaire gebieden zitten al twee maanden van te voren vol. Als Japan dan ook nog een vakantieperiode kent, zoals in onze tweede week, dan is het puzzelen geblazen. Het uitgangspunt was om een redelijk geprijste kamers te boeken (€50 - €75), maar soms ontkwam ontkwamen we niet aan een wat duurdere kamer. In Inawashiro werd, vanwege de vakantiedrukte, voor elke deelnemer een gigantische kamer voor €127 geboekt. Soms werd vanwege de ligging van het hotel, of het comfort, een iets duurdere kamer geboekt. Bijna alles konden worden geboekt via booking.com, maar in Gotenba was alleen nog rechtstreeks te boeken via de website van Route-Inn. De eenpersoonskamers zijn over het algemeen niet bepaald groot, maar wel van alle gemakken voorzien. Een thermisch bad is in nagenoeg alle hotels aanwezig. Wifi is vaak beperkt tot de algemene ruimtes, maar meestal is elke kamer voorzien van een bedraad netwerk (reis-router is aan te raden).
We hebben in de volgende hotels overnacht:
dag |
Hotel |
Plaats |
tel |
bij |
---|---|---|---|---|
1 |
Spa Land Hotel Naito |
Yamanashi |
+81552627001 |
booking |
2+3 |
Richmond Hotel Matsumoto |
Matsumoto |
+81263375000 |
booking |
4 |
Hotel Hokke Club Niigata Nagaoka |
Nagaoka |
+81258303151 |
booking |
5 |
Hotel Route-Inn Yurihonjo |
Yurihonjo |
+81184280001 |
booking |
6 |
Hotel Benex Yonezawa |
Yonezawa |
+81238231811 |
booking |
7 |
Hotel Listel Inawashiro Wing Tower |
Inawashiro |
+81242662233 |
booking |
8 |
Hotel Hokke Club Niigata Nagaoka |
Nagaoka |
+81258303151 |
booking |
9+10 |
Nikko Station Hotel Classic |
Nikko |
+81288531000 |
booking |
11 |
Hotel Route‐Inn Gotenba Ekiminami |
Gotenba |
+81550701155 |
route-inn |
12 |
Shimoda Tokyu Hotel |
Shimoda |
+81558222411 |
booking |
13 |
Spa Land Hotel Naito |
Yamanashi |
+81552627001 |
booking |
14 |
Hotel Shin-Osaka Conference Center |
Osaka |
booking |
Op dinsdag 15 september werd de reis naar Osaka gemaakt. Het vliegtuig naar het dichterbij gelegen Tokio was volgeboekt, maar op de Oska vlucht was plaats genoeg. Dit betekende wel een wat lange reistijd naar Yamanashi: 5 uur i.p.v. 3 uur. De OV reisplanner van Hyperdia of Jorudan is zeer bruikbaar voor het bepalen van de reisroute naar onze bestemming Yamanashi, station Isawa-onsen. Het is aan te raden om alleen op het traject Shin Osaka - Nagoya de Shinkansen te gebruiken en dan de "lokale" trein via Shiojiri en Kofu naar Isawa-onsen te nemen.
Op het einde van de de middag op woensdag 16 september werd in gecheckt in het Spa Land Hotel Naito. Dit hotel bleek te beschikken over een enorme "spa" met vele kruidenbaden en dit was, net als het ontbijt, inbegrepen in de kamerprijs van €55. Ook Robert, een neef van mijn vrouw, was in het hotel aangekomen; hij zal tweeeneenhalve dag met ons meerijden.
Op donderdag 17 september werden de motoren opgehaald bij Apexmoto. Prachtige motoren, allen voorzien van een kogel (voor het monteren van de Zūmo) en een 12-volt aansluiting (sigaretten aansteker). Na het inpakken en het invullen van het papierwerk was het toch al wat later geworden dan gepland. Er moest nog een rit van 300 kilometer naar Matsumoto worden gemaakt en dat werd dus krap.
We hadden de motorfietsen dus beter een dag eerder kunnen halen.
De rit van vandaag liep via de Sprookjesroute, de Tateshina Skyline en de Venus line. Een schitterende route, als het weer goed is tenminste. Bij ons regende het dus nagenoeg de hele dag en de mooie uitzichten werden verhuld door de laaghangende bewolking. Toen Matsumoto werd bereikt was de avond al ingevallen; goed dat het hotel al was geboekt. Er werd overnacht in het mooie Richmond Hotel, midden in Matsumoto. De kamerprijs van €83 p.p.p.n. was inclusief ontbijt.
Dag 2
Matsumoto
Op de tweede dag was een rustdag gepland in Matsumoto, met een uitstapje naar Kamikochi in de Japanse Alpen.
Na een mooie rit richting de Japanse Alpen, begon de lucht weer te betrekken en Kamikochi zelf werd niet bereikt vanwege de lage bewolking en de opkomende regen.
Terug naar het zonnige Matsumoto en het Matsumoto Castle werd bezocht. Er werd wederom overnacht in het Richmond Hotel.
Het was droog en zonnig geworden en dat draagt natuurlijk bij aan de feestvreugde. De route liep vandaag verder richting Nagaoke, via de Shiga Kusatsu road en de Manza Highway.
Na twee uur rijden haakte Robert af, om via de Expressway (tolweg) naar zijn woonplaats Tokio te rijden.
Wij vervolgden onze weg over/ langs actieve vulkanen, zoals de Mount Kusatsu-Shirane. Deze vulkaan is 2171 meter hoog en is voor het laatst uitgebarsten in 1996.
Een schitterend rit en we arriveerden ruim op tijd bij Hotel Hokke Club Niigata in Nagaoka. Dit hotel had geen parkeerplaats, maar de motoren konden op de stoep voor het hotel worden geplaatst. Dit prima hotel kostte €55 p.p., inclusief ontbijt.
Op deze dag werd de reis voortgezet naar Yurihojo.
Het eerste deel van de route liep door de wintersport gebieden, met schitterende slingerende weggetjes door bergachtig terrein. Een bergpas met een lengte van 80 kilometer, zonder bebouwing, kom je normaal maar zelden tegen; in Japan is dat echter vrij normaal.
Het tweede deel van de rit liep langs de schitterende kust naar Yurihonjo.
Zo'n 40 kilometer vóór Yurihojo werd nog even een weg ingereden, die werd aangeraden door een lid van de Gaijinriders. Schitterende weg, lekkere bochten en mooie uitzichten over de 1600 meter lager liggende kustlijn.
Het Hotel Route-Inn in Yurihonjo is deze nacht onze verblijfplaats en dit hotel, met uitzicht op zee, werd geboekt voor €59 p.p., inclusief ontbijt.
Wederom mooi weer en dus weer een leuke rit naar onze volgende bestemming Yonezawa.
Via de Choukai blue line werd verder het binnenland ingereden. Wederom een schitterende rit met prachtige passen en schitterende vergezichten.
Ook opvallend in deze tijd van het jaar zijn de groen-gele rijstvelden, die klaar zijn om gemaaid te worden.
Tijdens de rit van vandaag toch nog een klein probleem; de weg was afgesloten vanwege een aardverschuiving, die een paar weken geleden plaatsvond. Dat betekende ca. 40 kilometer omrijden, maar het was wel weer een schitterende weg.
Er werd overnacht in Hotel Benex in Yonezawa voor €63 p.p., inclusief ontbijt.
Vandaag de rit naar Inawashiro, in een schitterend skigebied. Een prachtige rit, via de Zaou Ecoline, Bandia Azuma skyline en de Bandia Azuma Lakeline.
Vele haarspeldbochten, schitterende wegen en uitzichten. Het kan dus nog mooier.
Ook werd een stukje door de stad Fukushima gereden, bekend van de gelijknamige kerncentrale waar in 2011 een kernramp plaatsvond na een tsunami. De kerncentrale staat gelukkig aan de kust, zo'n 75 kilometer verderop.
Prachtige rit, eindigend in het prachtige skigebied ten noorden van Lake Inawashiro.
Het ski-hotel Hotel Listel Inawashiro Wing Tower zit ook in de zomer (vakantietijd) propvol en de gigantische tweepersoons kamers kostten hier €127 p.n., incl. ontbijt.
Het hotel heeft een opvallende motorparkeerplaats, met kunstgras op de grond. Het hotel heeft een eigen skilift voor de deur.
De rit loopt verder via een zeer uitgebreid skigebied, over mooie bergpassen, naar onze bestemming Nagaoke.
De uitzichten zijn weer adembenemend en de stuwmeren geven een mooie afwisseling met de uitbundige begroeiing.
Eigenlijk hadden we iets vóór Nagaoke een hotel wilen boeken, maar dat was vanwege de vakantiedrukte niet mogelijk. De ervaringen in Nagaoke waren ook prima, dus een overnachting in Hotel Hokke Club Niigata absoluut geen straf.
Op deze dag staat de rit naar Nikko op het programma. Een rit dwars door een van de mooiste gebieden van Japan. Enorm veel schitterende bergen en passen, die op de hele route voorkomen. Het gebied is één groot natuurpark en hier hebben we de langste pas gereden van deze reis. ca. 100 km naar het hoogste punt (zonder bebouwing) en daarna nog ca. 80 km naar beneden. Wat een schitterende rit en aan het einde stond nog een toetje op het programma: de Iroha-zaka skyline. Door tijdgebrek hebben we dit toetje helaas niet kunnen rijden.
In Nikko is een rustdag voorzien en we overnachten dan ook twee nachten in het schitterende Nikko Station Hotel Classic. Dit mooie hotel, met schitterende grote kamers kost €80 p.n., inclusief ontbijt. De Heritage-bus, die naar de oudheden rijdt, stopte recht voor het hotel.
Op deze dag is een bezoek aan de bezienswaardigheden van Nikko op het programma. Nikko is een vroegere hoofdstad van Japan en staat vol met historische gebouwen en tempels. Helaas regende het dehele dag en een toertje naar de oudheden van Nikko werd dan ook kort gehouden. Een echte rustdag dus.
Op dag 10 werd de rit gemaakt naar Gotenba, aan de noordkant van het Izu schiereiland. Het eerste deel van de rit gaat door een mooi berggebied en het laatste deel van de rit loopt door mooi heuvel- en bergachtig terrein. Het tussengedeelte loopt via een weg door allerlei steden en dorpen. Saai en het schiet niet erg op. Een alternatief is echter niet te vinden, dus gewoon doorijden.
In Gotenba hadden we het Hotel Route‐Inn Gotenba Ekiminami geboekt voor €65 p.p., wederom inclusief ontbijt.
Gotenba is in het weekend the-place-to-be, getuige de volle hotels en de enorme hoeveelheid Ferrari's, AMG's, Lambourgini's en andere exotische sportwagens. Vanuit de hotelkamer is de Mount Fuji duidelijk te zien. Het was overigens de enige keer dat we deze berg hebben gezien.
Vandaag staat een schitterende rit naar Shimoda op het programma. Één van de mooiste ritten, via vele passen zoals de Hakkone pas en de Izu Skyline. Op de Hakkone pas blijkt een van de Ducati's niet meer te starten en zonder motorvermogen wordt middels een "downhill" traject een benzinestation in Gotenba bereikt. Na een telefoontje naar ApexMoto blijkt dat John ook onderweg is naar Shimoda en rijdt onmiddelijk naar Gotenba om ons te helpen. Dat is nog eens service!
Na reparatie werden we uitgenodigd om met John en zijn maatje Jim aan te rijden naar Shimoda. Jim wist een uitstekende weg over mooie passen, bergkammen en uiteindelijk ook langs de kustlijn. In Shimoda werd gedineerd in een heel leuk restaurantje, dat door John en Jim was uitgekozen. Na het avondeten nog 3 kilometer gereden naar het schitterende Shimoda Tokyu Hotel. Het hotel lag direct aan de kust en het uitzicht was adembenemend. Dit hotel kostte €85 p.p., inclusief ontbijt met een uitzicht.
De laatste dag van onze rondrit door Japan. De uitgezette route werd niet gevolgd, maar in plaats daarvan werd de route van dag 11 omgedraaid. Deze route was zo mooi, dat we de verleiding niet konden weerstaan.
Na een geslaagde rit naar Apexmoto werden de motoren ingeleverd en John voorzag ons nog van een biertje en bracht ons met zijn bestelbus terug naar Spa Land Hotel Naito.
De laatste overnachting werd gemaakt in Osaka, in het Shin-Osaka Conference center hotel. Voor €55 p.p. werd de laatste overnachting gemaakt bij het Shin-Osaka station, zodat op woensdag in één uur met de trein naar Kansai airport kon worden gereden, voor de vlucht naar Amsterdam.
Conclusie
Na een rit van 12 dagen, en een lengte van 3000 kilometer, weten we het zeker: Japan is het mooiste motorland dat we tot nu toe hebben bezocht. Op de plekken waar het land vlak is, zijn de grote steden ontstaan. In het binnenland is het bergachtig en er is geen grote stad te vinden. Sterker nog: Japan is inhet bergachtige gebied uiterst dun bevolkt. Ook het kustgebied is vaak ruig en bergachtig, waardoor ook daar geen stad te vinden is.
Het berglandschap is schitterend en de natuur is overweldigend. Passen van 100 km zonder bebouwing is in Japan vrij normaal en dat is in Europa toch wel anders.
Ook de prijzen liggen niet hoger dan in Europa, waardoor een ritje Japan nog betaalbaar is ook.
De prijs voor een liter Hi-Oc (high octane) ligt overigens rond de €1.
Het verkeer is gedisciplineerd en er wordt niet echt hard gereden. Overigens is de maximum snelheid in de bebouwde kom 40 of 50 km/uur en buiten de bebouwde kom 50 tot 80 km/uur. Op de snelwegen mag 100 km/uur worden gereden. In de steden wordt de snelheid gecontroleerd met camera's, die van voren flitsen; het gezicht moet herkenbaar zijn en dat vinden motorrijders niet zo erg.
Op het platte land vindt nagenoeg geen controle plaats. De politie schijnt overigens een marge van 30 km/uur te hanteren, zodat iedere weggebruiker dan ook te hard rijdt. Door de motorrijders wordt vaak voorgedrongen bij de verkeerslichten. Dat is toegestaan, maar een gele middenstreep mag niet worden overschreden; je kan meestal ook links langs de wachtende file.
Het viel ons ook op dat de inwoners van Japan bijzonder vriendelijk zijn. Ze spreken niet altijd Engels, maar op de een of andere manier kan je altijd wel met elkaar communiceren. Waar een wil is ....
problemen heeft de taal niet opgeleverd.
Deze rit was een uitzonderlijk leuke ervaring en we zullen Japan absoluut nog een keer gaan bezoeken voor een rit door Kyushu of Hokkaido.
Uiteraard is ook een fotoalbum beschikbaar. Alle gegevens, hotelinfomatie en routebestanden zijn vooor elke rit te vinden op de tab 'Routes'.
Italië - Dolomieten
10 juni 2015 - door Evert
Van 31 mei t/m 7 juni 2015 is voor de tweede keer een motorreis gehouden door de Dolomieten. De routes zijn te downloaden op de bladzijde 'Routes'.
De foto's zijn alvast te zien in een album. Hierin zijn alle beschikbare foto's opgenomen en er moet nog een selectie worden gemaakt.
Zonder welk geloof of kerkgenootschap tegen de haren in te strijken mag je denk ik na een weekje toeren door de Dolomieten vaststellen dat Onze Lieve Heer destijds deze prachtige streek heeft geschapen voor motorrijders.
Het is onvoorstelbaar als je er niet zelf bij bent geweest hoeveel brommende en soms ronkende tweewielers er in de voorjaars- en zomermaanden door Noord-Italië rijden. Een mooier gebied is dan ook nauwelijks denkbaar.
Dus togen ook 12 mannelijke en 1 stoere dame richting Falcade om vanuit hotel Crystal 5 dagen achtereen de passen van Alto Adige (Zuid-Tirol) te bestormen.
Een groot deel van de mannen was eerder onder aanvoering van Leo, Peter en Luuk al naar het voormalige Oost-Duitse Thüringen gereden (zie verslag elders).
Daar werd gereden maar ook o.a. het voormalige Nazi kamp Buchenwald bezocht. Vanuit Passau werd vervolgens naar Falcade getoerd. Evert in gezelschap van ‘knuffelbeertje’ Sandra sloot zich via de Altmühlsee bij de groep aan.
Het werden de meest schitterende motordagen. Elke dag zon, heerlijke temperatuur en fraaie stuurwegen over de passo Fedaia, de passo Gardena, de passo Pordoi, de passo San Pellegrino en nog veel meer. Schilderachtige dorpjes als Alleghe, Arabba, Corvara, Canazei en Campitello trokken aan ons voorbij.
Niet alleen de rijvaardigheid werd getest, ook de inwendige mens kwam voldoende aan haar trekken. In Italië kun je nog voor een redelijke prijs een overheerlijke en echte cappuccino bestellen en iets lekkers erbij. Onze vaderlandse horeca kan daar een voorbeeld aan nemen. Ook de verzorging in ons hotel wasmeer dan voortreffelijk. Goed voor werk van Leo en de anderen.
Helaas komt er na 5 dagen genieten weer een einde aan deze Dolomiti-droom. Zaterdagochtend werden de tweewielers opgetuigd met koffers en tassen en werd de thuisreis aan gevangen.
Een deel reed onder aanvoering van Peter langs Garmisch-Partenkirchen waar 20.000 Polizisten tijdelijk waren gehuisvest om Mutti Merkel en haar vrienden van de G 7 te beschermentegen divers gespuis, anderen togen via de bekende Fernpass naar Rothenburg ob der Tauber waar Leo andermaal een fraai hotel had geboekt.
Na veel bier, wiener schnitzels, rostbraten en ander lekkers werd de dag erop met volle buiken huiswaarts getoerd.
De moraal van dit verhaal: Een goed gezelschap, een prachtig gebied en veel gelachen: wat wil een mens nog meer!
Ruud (2x) Otto, Peter, Peter-Paul, Ted, Simon, Paul, Luuk, Leo, Rob en onze ‘knuffel’ Sandra allemaal bedankt voor een prachtige week!
Buitenland rit - het Thüringer wald
update 9 juni 2015
De buitenland rit 2015 is verreden in het Thüringer Wald. Vijfentwintig motards, plus twee dames als duo passagiers, hebben deelgenomen aan dit evenement. Alle geboekte kamers waren bezet en de reservelijst was leeg; een droom voor de organisatie.
Deze tocht begon op donderdag 28 mei in Arnstadt en iedereen moest zelf de heenweg bepalen/ organiseren. En dat gebeurde op uitgebreide schaal.
Er zijn SkyRiders die donderdag rechtstreeks naar Arnstadt reden, maar de meesten vertrokken al op woensdag. Velen reden toeristisch naar Arnstadt met een overnachting onderweg, in bijvoorbeeld Winterberg of Koblenz. Er reed ook een groep op woensdag rechtstreeks naar Arnstadt, zodat een dag langer van Thüringer Wald genoten kon worden.
Het Thüringer Wald en omgeving bleek een fantastisch motorgebied te zijn. Er werd dan ook echt genoten. Ook het weer hielp natuurlijk mee .... droog!
Diverse routes werden gereden en de meest populaire routes waren "het kleine en grote woud" en het "Schiefergebirge". En niet zonder reden, want deze routes waren bijzonder mooi. In de route door het Schiefergebirge was zelfs een pont opgenomen.
Naast de routes werd door velen een bezoek aan het voormalige concentratiekamp Buchenwald gebracht. Dit kamp kwam ik pas een paar weken voor vertrek tegen en ik heb nooit geweten dat dit vlak bij het stadje Weimar lag. Een herinnering aan een zwarte periode in de geschiedenis. Indrukwekkend is het zeker.
Het verblijf in Hotelpark Stadtbrauerei Arnstadt was erg comfortabel, op een nachtelijk slijpen van de rails op vrijdag na dan. Het bier was uitstekend en regelmatig werd dit gerstenat van de eigen bouwerij op het terras genuttigd. Het bier drinkende deel van de groep kwam dus volledig aan zijn trekken; het bierbrouwende deel kwam er bekaaid vanaf, want de bier productie vond elders plaats.
De eerste avond werd in het hotel gegeten. De tweede avond werd de lokale Italiaan bezocht, maar deze had duidelijk niet genoeg personeel in dienst, met lange wachttijden tot gevolg. De laatste avond werd een restaurant met Zuid Tiroler keuken bezocht. Lekker, maar Zuid Tirool ligt toch echt in Italië.
Ook de terugweg moest door iedereen zelf worden georganiseerd. Velen reden rechtstreeks terug, maar een groot aantal SkyRiders besloten in twee dagen terug te rijden. Wat ontzettend leuk om te constateren dat de Sky Riders zelf hun weg (heen en terug) kunnen vinden op de manier dat zij dat graag willen.
Dit zelf georganiseerde heen- en terugwegen bleek een prima concept. Dit was voor de rijders erg leuk, maar ook uiterst praktisch voor de organisatie. Deze manier van heen- en terugreis zal in de toekomst waarschijnlijk vaker worden toegepast.
We hopen dat iedereen heeft genoten en het Thüringer Wald zal in de toekomst vast nog wel een keer bezocht gaan worden.
Texas - USA
door Luuk - 30 oktober 2014
Al zo'n twee jaar zat een ritje door Texas in de planning. In oktober 2014 was het dan eindelijk zover.
We vlogen half oktober naar Houston en reden aansluitend in een AVIS huurauto in de richting van San Antonio. We besloten om onderweg te overnachten in Columbus, omdat de motoren de volgende dag pas opgehaald konden worden.
We overnachtten onderweg in:
Americas Best Value Inn
2436 Highway 71 South
Columbus (Texas), TX 78934
tel: +19797326293
Kosten kamer € 76
Dit was een prima hotel, met restaurants op loopafstand.
De volgende dag moesten we nog 2 uur rijden naar de motorverhuur, Caliente Harley in San Antonio.
We hadden drie Harley Davidson motoren gehuurd voor één week; een Street Glide, een Heritage Softail en een Ultra Classic. We waren mooi op tijd met huren, want eind oktober is een zeer geliefde tijd voor motorrijden. De temperaturen liggen dan namelijk rond de 25 tot 30 graden en de huurmotoren zijn dan snel verhuurd. Ook in het vroege voorjaar is het weer overigens vergelijkbaar.
Onze motoren klaar bij:
Caliente Harley Davidson
7230 NW loop 410
San Antonio TX 78245
Tel: (210) 681 2254
Web: Calient Harley
De huurauto moest worden ingeleverd bij AVIS, op ca. 3 kilometer van de motorverhuur en een AVIS medewerker was zo aardig om ons bij de motorverhuur af te zetten.
Na het papierwerk en wat uitleg over de motoren, moest de bagage vanuit de koffers worden overgeladen naar de motoren. De koffers konden bij de motorverhuurder in een kast worden gezet.
De regio's die bezocht werden zijn Hill Country en Big Bend national park. We doorkruisten bossen, prairies en woestijnen; lekker afwisselend dus.
Er werden, voor zover mogelijk, goede en relatief goedkope hotels geboekt. Voor iedere motorrijder een eigen kamer. De genoemde kosten per kamer zijn de prijzen zoals deze door de creditcard maatschappij in rekening werden gebracht. De hotels in Columbus en Del Rio (heenweg) waren van te voren geboekt via Booking.com. De hotels in Terlingua en Marathon werden de avond voor aankomst gebeld en geboekt. Het hotel in Del Rio (terugweg) en Fredericksburg werden niet gereserveerd, maar buiten het weekend is dat geen probleem.
Dag 1
Op de eerste dag reden we via Hill Country naar de Bent Rim grill in Leakley. Dit is in het weekend “the place to be” voor een motorrijder, met muziekband op een trailer. Er stonden dan ook grote hoeveelheden Harley's voor de deur.
Normaal is het er nog drukker, maar er bleek dat weekend een groot motortreffen te zijn in Big Bend National Park.
Aansluitend reden we door naar Del Rio en daar sliepen we in:
Whispering Palms Inn
1300 Veterans Boulevard
Del Rio (Texas), TX 78840
tel: +1 830 488 6270
web: http://whisperingpalmsinn.com/
Kosten kamer
€ 58
Wederom een uitstekend hotel, dat geheel gerenoveerd was. De motoren konden op de binnenplaats worden geparkeerd. Naast het hotel lag een prima restaurant.
Dag 2
Vandaag stond de route naar Big Bend National Park op het programma.
Vanuit Del Rio ging het over een redelijk rechte weg naar het plaatsje Marathon. Onderweg iets wat we eigenlijk niet gepland hadden: regen. Vlak voor Marathon brak een heftige bui los en het kwam echt met bakken uit de hemel. Toch maar even gestopt tot de regenbui voorbij was.
Daarna verder voor de lunch in Marathon, alvorens in zuidelijke richting naar Big Bend NP te rijden. De route was schitterend en het was genieten op de motor. Prachtige landschappen en mooi asfalt. Ook werd een bezoek gebracht aan Boquillas Canyon, een smalle kloof waar de Rio Grande doorheen stroomt.
Na een mooie dag werd koers gezet naar ons hotel in Terlingua, net buiten Big Bend NP.
Er werd overnacht in:
Big Bend Motor Inn
Kruising
route 118 en route 170
Terlingua, TX 79852
Reservations: +1 877 386 4383
Lodge Phone: +1 432 371 2218
web: http://www.bigbendresortadventures.com/
Kosten kamer € 63
Dit hotel is kwalitatief wat minder, maar in deze buurt is de keuze in hotels nogal beperkt. Niettemin uitstekend geslapen in een schoon bed.
Dag 3
Voor maandag was een wat rustigere dag gepland, die ingevuld kon worden door het park uitgebreid te bekijken en ook behoorde raften op de Rio Grande tot de mogelijkheden.
De deelnemers hadden echter een andere idee: motorrijden.
Het park werd wel uitgebreid bekeken. Er werd een bezoek gebracht aan Castolon en Santa Elena Canyon. Onderweg was het genieten van de bergen en de rotsen in allerlei kleuren. Hier zijn duidelijk veel mineralen en ertsen te vinden.
Ook werd in westelijke richting langs de Rio Grande gereden, langs het Big Bend Ranch State Park. Deze weg loopt vanuit Terlingua naar Presidio en vooral het eerste deel is erg mooi. Vele bochten en veel hoogte veranderingen.
Daarna via Terlingua noordwaarts richting Alpine. Daarna door naar Marathon en ook deze keer kwamen we voor Marathon weer een regenbui tegen. Het regenpak bracht uitkomst, maar doordat je op een Harley met de voeten vooruit zit, komt het water door de broekspijpen naar binnen. Natte voeten in de waterdichte motorlaarzen zijn dan het gevolg.
In Marathon werd een wat duurder hotel geboekt, mede vanwege de beperkte keuze in deze plaats (er is meer hotelkeuze in Alpine of Sanderson). We hebben overnacht in:
The Gage Hotel
102 NW 1ST Street
Hwy 90 West
Marathon, TX 79842
tel: 432-386-4205
http://www.gagehotel.com/
Kosten kamer € 141
Dit hotel was prima en in het naastgelegen restaurant/ bar was het goed toeven.
Na een prima nachtrust in Marathon, was een rit voorzien richting Hill Country. Helaas regende het in de morgen pijpenstelen, zodat een vroeg vertrek niet zo aantrekkelijk was. Uiteindelijk zijn we rond 11 uur vertrokken en besloten om wederom in Del Rio te overnachten. Een betrekkelijk korte rit, die tevens de mogelijkheid gaf om in Del Rio een aantal autodealers te bezoeken. Eerlijk is eerlijk, de nieuwe Corvette is inderdaad mooi. Er werd overnacht in hetzelfde hotel als op de heenweg:
Whispering Palms Inn
1300 Veterans Boulevard
Del Rio (Texas), TX 78840
tel: +1 830 488 6270
web: http://whisperingpalmsinn.com/
Kosten kamer € 54 (korting gekregen)
Dag 5
Vandaag werd de terugrit naar Hill Country gemaakt. Langs het Amistad stuwmeer naar het noorden richting Rocksprings, waarbij het het bijzonder lage waterniveau in het meer erg opviel. Na Rocksprings naar het zuiden en dan via Leakey weer naar het noorden. Deze weg is door motor enthousiasten "Three sisters" genoemd en is in Texas een begrip. Vele bochten en hoogteveranderingen maken deze weg een feest om te rijden. Daarna verder langs de Guadalupe river naar Kerrville.
Van daaruit naar Luckenbach, een plaatsje met 3 inwoners, waar elke dag country muziek wordt gemaakt in een schitterende setting. Daarna naar het centrum van Fredericksburg voor de overnachting in:
Super 8 motel
514E Main Street
Frederickburg, TX 78624
tel: 830-997-6568
Kosten kamer € 110 voor 2 nachten
Een prima motel met nette, grote en schone kamers voor een minimale prijs. In het weekend is Fredericksburg overigens erg druk en de hotels zijn dan erg vol en een stuk duurder.
Vandaag werd een toer door het noorden van Hill Country gereden. Eerst werd via allerlei schitterende binnen weggetjes koers gezet naar Enchanted Rock. Langs deze weggetjes veel loslopend vee, maar ook werden een aantal reeën vlak voor/ naast ons gezien.
Dan verder naar het pittoreske plaatsje Llano aan de Llano river. Vandaar naar het Lake Buchanan, dat ook een bijzonder laag waterniveau had. De mensen die daar een huis aan het water hadden gekocht, kwamen er bekaaid af, Het waterniveau lag zeker 20 tot 30 meter lager dan normaal, zodat van een huis aan het water absoluut geen sprake meer was.
Vandaar via allerlei omwegen naar Frederickburg, waar we terug konden kijken op een schitterende dag.
Dag 7
Op de laatste dag een toer door Hill Country en 's middag de motoren terugbrengen en de huurauto ophalen.
Eerst nog een mooie rit langs Luckenbach via de Old Tunnel Road (Old no 9 Highway) en de FM473. Schitterend! Verder langs Canyon Lake en de Guadalupe river naar New Braunfels. Dan verder door in westelijke en zuidelijke richting naar de motorverhuur in San Antonio. Dit laatste gedeelte van de route was zeker de moeite waard om te rijden, maar we hadden het idee dat het nog mooier kan (voor een volgende keer).
De motoren werden ingeleverd, de koffers gepakt en na een telefoontje werden we weer opgehaald door AVIS.
En op vrijdagavond stond dan nog een overnachting in San Antonio gepland. Uiteraard is deze overnachting in het weekend wat duurder en het hotel is ook wat luxueuzer.
We hebben overnacht in:
La Quinta Inn
100 W Cesar Chavez Blvd
San Antonio, TX 78204
Kosten kamer € 131
Dit schitterende hotel lag vlak bij het centrum en het was slechts tien minuten lopen naar de Riverwalk, het wandelpad langs de laag gelegen rivier met vele restaurants en terrassen. Ook "the Alamo" ligt op loopafstand. The Alamo is een oud katholiek missiegebouw, waar in 1836 het Texaanse leger door de Mexicanen in de pan werd gehakt.
Na dit mooie bezoek werd het tijd om weer naar Houston te rijden. De vlucht vertrok pas om 20 uur, zodat we onderweg nog tijd hadden om wat autodealers te bezoeken. De nieuwste Dodge Viper zag er schitterend uit. Ook Honda of Houston werd bezocht. Hierna werd de auto ingeleverd en de terugreis naar Nederland aanvaard.
Conclusie
We kunnen terugkijken op een fantastisch week motorrijden in Texas. In tegenstelling tot wat velen denken, kan je echt zeggen dat Texas een schitterende staat is. De motoren waren geweldig en we hebben allen met volle teugen genoten. Het heeft me er echter niet toe gebracht om mijn Honda in te ruilen voor een Harley.
De routes waren t/m dag 3 gepland en de dagen erna hebben we de route ter plekke bepaald. Het uiteindelijke routebestand is beschikbaar. Ook het werkbestand, met daarin alle toeristische routes en mooie weggetjes van internet en uit reisgidsen, is beschikbaar en kan worden gebruikt om in de toekomst andere routes uit te zetten.
De kosten voor de motorhuur voor zeven dagen bedroegen $ 995 (€ 803 op de creditcard afrekening) en dit is inclusief bijna alle extra verzekering (Liability, LDW).
De hotels en motels waren prima en de kamers zijn bijna altijd twee persoonskamers (op verzoek met aparte bedden). Bij opdubbelen zijn de kosten per persoon dus de helft.
De groep die in Texas ging rijden bestond uit:
- Ted Stellema met zijn zoon Tjerk
- Kees Kok
- Luuk Klemkerk
Mocht iemand deze rit willen doen, dan kan ik dat van harte aanbevelen. Uiteraard kan en wil ik alle informatie delen met toekomstige Texas-gangers, zodat optimaal kan worden genoten. Een e-mailtje aan info@mooiemotor.nl is genoeg en uiteraard is deze informatie volledig gratis en vrijblijvend.
De foto's van deze reis staan in een album. Mocht je meer foto's van Texas willen bekijken, dan kan dat op mijn andere (reclame vrije) website: http://www.reisfotoboek.nl/texas/home.html